fot. Mathew Schwartz/unsplashW dwóch badaniach przeprowadzonych w Japonii zbadano występowanie stresu cieplnego lub wysiłkowego udaru cieplnego (EHI – exertional heat illness) u koni wyścigowych. Sezon wyścigowy w naszym kraju dobiega końca, niemniej upalne lato dało się we znaki w tym roku. Badacze często podejmują się badań, które mogą przełożyć się na bezpieczeństwo koni na torach wyścigowych.
Jakie jest ryzyko wystąpienia stresu cieplnego u koni wyścigowych?
Typowe objawy tego stanu obejmują nienormalne zachowanie, takie jak potrząsanie głową, losowe wierzganie, niechęć do ruchu i ataksja. Konie dotknięte chorobą mogą regenerować się po wysiłku dłużej niż zwykle, z przyspieszonym oddechem, przedłużonym przyspieszeniem akcji serca i nadmiernym poceniem się. Ciężkie przypadki mogą się skoczyć się zapaścią.
W jednym z badań, prowadzonych przez Motoi Nomurę ze Szkoły Wyścigów Konnych Japońskiego Związku Wyścigowego (JRA), badano częstość występowania EHI po wyścigu i warunków klimatycznych na torach wyścigowych w Japonii.
Ogólnie rzecz biorąc, w wyścigach prowadzonych w ramach JRA w latach 1999-2018 stwierdzono częstość występowania EHI na poziomie 0,04% (387 przypadków z 975 247 startujących). Jednak ostatnio zaobserwowano tendencję do większej liczby przypadków, z częstością 0,07% w ciągu ostatnich czterech lat.
Gdy oceniono warunki klimatyczne na trzech torach wyścigowych o największej częstości występowania, stwierdzono, że większość wyścigów odbyła się, gdy termometr mokry (WBGT) wynosił między 28 °C a 33 °C.
WetBulb Globe Temperature (WBGT) jest miarą stresu cieplnego w bezpośrednim świetle słonecznym, który uwzględnia: temperaturę, wilgotność, prędkość wiatru, kąt nasłonecznienia i zachmurzenie (promieniowanie słoneczne).
Naukowcy w tym badaniu, które zostało opublikowane w czasopiśmie Equine Veterinary Journal, byli powiązani z Japan Racing Association, w tym z Equine Research Institute oraz klinikami w ośrodkach treningowych Ritto i Miho.
W drugim badaniu, również opublikowanym w czasopiśmie Equine Veterinary Journal, dokonano przeglądu zapisów koni, u których zdiagnozowano EHI po wyścigach płaskich. Dane z przypadków, które wystąpiły między kwietniem a wrześniem w okresie 12 lat, wykorzystano w badaniu kontrolnym. Każdy przypadek został porównany z trzema losowo wybranymi przypadkami kontrolnymi, aby spróbować zidentyfikować czynniki ryzyka EHI.
Gdy wskaźnik WBGT wynosił 28⁰C lub więcej, ryzyko EHI było znacznie wyższe niż gdy wynosiło 20⁰C lub mniej.
Ryzyko wystąpienia EHI było wyższe w lipcu niż w sierpniu, chociaż temperatura zmierzona przez WGBT faktycznie osiągnęła wyższe poziomy w sierpniu. Autorzy sugerują, że wskazuje to na brak aklimatyzacji do upału.
Badacze Y Takahashi i T Takahashi stwierdzili również, że klacze i wałachy były bardziej narażone na EHI niż ogiery. Wyścigi dłuższe niż 1600 m stanowiły większe ryzyko, a konie w wieku czterech lat lub starsze były bardziej zagrożone niż młodsze konie.
Podkreślili znaczenie podjęcia działań w celu schłodzenia koni wyścigowych natychmiast po wyścigach, szczególnie gdy indeks WBGT wynosi ≥28 ° C.
Źródło:
1. Prevalence of post-race exertional heat illness in Thoroughbred racehorses and climate conditions at racecourses in Japan. Nomura M, Shiose T, Ishikawa Y, Mizobe F, Sakai S, Kusano K. J Equine Sci. (2019);30(2):17-23. doi:10.1294/jes.30.17.
2. Risk factors for exertional heat illness in Thoroughbred racehorses in flat races in Japan (2005-2016). Takahashi Y, Takahashi T. Equine Vet J. (2019) doi:10.1111/evj.13179.