3. Konie islandzkie wzrostem często odpowiadają kucom. Standardowo mają w kłębie około 130-145 cm. Dlaczego więc formalnie (w rejestrach i przez hodowców) zawsze określane są mianem koni? Teorii jest kilka, ale najczęściej stosowane uzasadnienia to fakt, że w języku islandzkim nie ma odpowiednika słowa “kuc” albo kwestia tego, że charakterem i wytrzymałością islandery przypominają bardziej konie niż kuce.
4. Jedną z najbardziej znanych cech charakterystycznych koni islandzkich jest fakt, że zwierzęta te posiadają dwa dodatkowe chody. Poza stępem, kłusem i galopem poruszają się one także czterotaktowym töltem i dwutaktowym inochodem. Są to dla jeźdźca bardzo wygodne chody, a ich szybkość może zaskoczyć!
5. Konie islandzkie późno dojrzewają. Do zajeżdżenia trafiają zazwyczaj najwcześniej po ukończeniu 4 roku życia, a dojrzałość płciową osiągają w wieku około 7 lat. Przez resztę życia większość z nich cechuje je jednak wysoka płodność (nawet po 20 dekadach życia) oraz wytrzymałość. Potrafią być w pełni sił nawet po 20 roku życia.