fot. Dominika Frej
Cofanie
Cofanie to kolejne ważne ćwiczenie, które podobnie jak poprzednie poza gimnastyką konia daje się w łatwy sposób przenieść na trening w siodle, dzięki czemu możemy korzystać z nich w szerszym zakresie. Istnieje przynajmniej 5 sposobów nauki cofania. Ja chcę zaproponować taki, który najwięcej powie o wyczuciu osoby pracującej z koniem. Cofanie należy bardzo dobrze wyważyć, ponieważ z jednej strony jest to ćwiczenie pożyteczne – angażuje zad i unosi przód – a z drugiej bardzo niewygodne dla konia, ponieważ prosimy go o wejście w jedyne miejsce, którego nie widzi (pole widzenia konia wynosi 350 stopni). Zbyt częste wykonywanie tego ćwiczenia może prowadzić do buntu zwierzęcia.
Wykonanie: stań na wprost konia i trzymając linę przypiętą do kantara pociągnij ją w kierunku klatki piersiowej tak, żeby nos zwierzęcia pozostał z przodu w stosunku do czoła. Przyjmij postawę aktywną, żeby dać koniowi czytelny przekaz, czego od niego oczekujesz. Koń prawdopodobnie nie będzie chciał się cofnąć i zacznie kręcić głową, żeby uwolnić się od nacisku kantara na nos, ale gdy tylko przesunie jedno kopyto delikatnie do tyłu, albo nawet tylko przeniesie ciężar ciała do tyłu, powinniśmy momentalnie odpuścić nacisk i nagrodzić konia głaskaniem. Po kilkunastu sekundach możemy powtórzyć próbę i ponownie moment w którym koń przestawi jedno kopyto musi zostać nagrodzony. Po kilku takich próbach, możemy poprosić o zrobienie 2 kroków za jednym podejściem, a po kolejnych kilku chcemy, żeby koń zrobił krok do tyłu wszystkimi czterema nogami.
Najczęściej popełnianymi błędami są:
– wywieranie zbyt dużego nacisku i oczekiwanie na natychmiastowy efekt; niestety może się wtedy okazać, że zamiast zasugerować koniowi ruch, zaczniemy się z nim siłować.
– brak cierpliwości – czasem od naszego działania do reakcji konia może minąć nawet minuta, ale jak już zaczniecie działać, nie możecie odpuścić, ponieważ wtedy nagrodzicie niewłaściwe zachowanie.
– zbyt późne odpuszczenie – im szybciej nagrodzicie konia odpuszczeniem, tym szybciej nauczycie go, za co jest nagradzany.
Tekst: Maciej Łuczyński
