Cynk i miedź w diecie koni/fot. Pixabay.com
Cynk i miedź są minerałami, które w organizmie pełnią różne funkcje, ale często są omawiane razem ze względu na taki sam proces przedostawania się ich z układu pokarmowego do układu krążenia. W związku z tym, że proces wchłaniania jest taki sam dla tych dwóch minerałów, “konkurują” one ze sobą. Dieta koni musi być więc na tyle zbilansowana, aby nie zaburzyć równowagi między tymi dwoma pierwiastkami w końskim organizmie.
Cynk i miedź w diecie koni
National Resource Council’s rekomenduje, aby zawartość cynku do miedzi w diecie dorosłego konia wynosiła 4:1, aby zapewnić odpowiednią ilość wchłaniania obydwóch pierwiastków.
Cynk w diecie koni
Cynk jest częścią ponad setki różnego rodzaju enzymów w końskim organizmie, wiele z nich bierze udział w metabolizmie białek i węglowodanów. Najwyższe stężenie cynku znajduje się w tęczówce i naczyniówce oka (pomiędzy twardówką i siatkówką), w trzustce, wątrobie, mięśniach oraz w rogu kopytowym.
Koń ważący 500 kilogramów powinien spożywać od 400 do 500 miligramów cynku dziennie. Źródłem cynku są otręby pszenne, śruta pszenna. Większość pasz zbożowych i siano zawierają niskie stężenia tego minerału, dlatego konie na dietach wyłącznie paszowych mogą wymagać suplementacji lub wzbogacenia diety koncentratami paszowymi.
Dobrą wiadomością jest, że niedobory u koni zdarzają się rzadko, ale jeżeli już jest, to prawdopodobnie związany z rozwojem osteochondrozy. Z kolei nadmiar jest całkiem dobrze przez dorosłe konie tolerowany. Jednak nadmierna konsumpcja cynku przez konie może wpływać na ograniczenie wchłaniania miedzi, co będzie miało poważne konsekwencje u źrebiąt i młodych koni.
