Ludzie często opisują swoją niezwykła więź z koniem, szczególnie zawodnicy wysokiej klasy opowiadają o porozumieniu, o tym jak oni potrafią wyczuć nastrój swojego konia w danym dniu, ale też jak koń doskonale „wie co robić”, wtedy kiedy tego potrzebują, niektórzy używają sformułowania, że wręcz „czytają w myślach”. Czy to naprawdę jest możliwe?
Czy konie mogą czytać w myślach?
To, co wydaje się być połączeniem telepatycznym, rozwija się z doświadczenia i wrażliwości, i pojawia się, gdy koń i jeździec współpracują ze sobą w harmonii z umysłem, ciałem i… celem. Nawet jeśli niektóre osoby wydają się zdolne do czytania w myślach, nie ma na to dowodów naukowych u ludzi, ani u koni.
Pozwalamy na to końskie „czytanie naszych myśli” nie do końca świadomie, to nasze intencje bez naszej wiedzy powodują odpowiedni ruch mięśni. Intencje jeźdźca są przekazywane z umysłu do mięśni, nawet gdy jeździec nie jest tego świadom. Od chwili, gdy mózg jeźdźca myśli o zmianie prędkości lub kierunku, wiadomość ta jest automatycznie przesyłana przez układ nerwowy do mięśni w ramach przygotowań do działania.
Małe zmiany w pozycji i napięciu mięśni jeźdźca w dowolnym miejscu ciała – nogi, ręce , ramiona, biodra, rytm i oddychanie – mogą zwrócić uwagę konia i zapowiedzieć konkretne działanie. Im bardziej doświadczony jest jeździec, tym bardziej automatyczny będzie ruch dzięki podświadomości.
Intuicyjne połączenie z koniem jest wzmocnione, gdy jeździec ma spokojny dosiad i ręce, ponieważ koń jest bardziej podatny na wykrycie subtelnego ruchu intencji i może nauczyć się przewidywać wodzę jeźdźca lub wskazówkę nóg. Jeśli jeździec nie ma spokojnego dosiadu i rąk, ruchy intencji pozostaną niezauważone na tle losowych, bezsensownych ruchów – „hałasu”, który u niektórych jeźdźców sprawia, że koń nauczy się je ignorować.
Koński zmysł dotyku pozwala im wychwycić naprawdę subtelne różnice. Jako zwierzęta ratujące się ucieczką, konie mają podwyższone zdolności sensoryczne, co obejmuje wysoce czułe receptory ciśnienia i bólu w sierści i skórze. Większość jeźdźców używa sygnałów dotykowych do komunikowania się z koniem, poprzez naprężenie wodzy, ruch i nacisk dosiadu i położenie nóg.
Koniarze doskonale wiedzą, że konie mogą czuć muchę, która na nich usiądzie, więc z pewnością są w stanie wykryć niewielkie zmiany napięcia mięśni spowodowane ruchami jeźdźca, które poprzedzają i przewidują celową wskazówkę pomocy jeździeckich. Doświadczony, uważny i chętny koń podchwyci te subtelne ruchy intencji i nauczy się na nie reagować, zanim jeździec zda sobie sprawę z tego, że dał sygnał, dając wrażenie, że koń przeczytał myśli jeźdźca.
Konie mają imponującą zdolność uczenia się, zapamiętywania i rozwiązywania problemów. Biorąc pod uwagę ograniczony wybór opcji, wiele koni z łatwością przewidzi najbardziej prawdopodobny sposób postępowania. Czytanie w myślach jest, w niektórych przypadkach, po prostu odbiciem konia, który dokonuje najbardziej oczywistego wyboru, zanim ciało jeźdźca to zasygnalizuje. Może to być jeszcze bardziej prawdopodobne, jeśli trasa lub procedura są znajome i przewidywalne.
Konie prawdopodobnie nie potrafią czytać telepatycznie w umyśle jeźdźców, ale niektóre konie mogą wydawać się to robić, ucząc się reagować na subtelne i nieświadome ruchy spowodowane przez naszą intencję, które poprzedzają celowe sygnały jeźdźca. Ten poziom wrażliwości i zdolności reagowania u konia jest rzadki i zwykle pojawia się, gdy zarówno koń, jak i jeździec zwracają uwagę na siebie nawzajem, posiadają umiejętność wykonywania danych czynności.
Źródło: Zschorlich, V. & Köhling, R. (2013) How thoughts give rise to action-conscious motor intention increases the excitability of target-specific motor circuits. PLOS One 18(12): e83845. doi:10.1371/journal.pone.0083845