Kulan indyjski/ fot. Pixabay,com
Nowy rodzaj – nowa nazwa
Grupa badawcza postanowiła nadać imię nowemu rodzajowi po znanym paleontologu Richardzie Haringtonie z Kanadyjskiego Muzeum Przyrody. Harington często przebywał w Klondike w latach 60-tych i 80-tych badając wykopaliska oraz prowadząc także wywiady z lokalnymi górnikami, m.in. o tym co udało im się odkryć w trakcie pracy. Paleontolog jest zachwycony, że uhonorowano jego nazwisko nadając imię wymarłemu rodzajowi. Naukowiec także podejrzewa, że koń z Klondike jest spokrewniony z koniowatym znalezionym na terenie Alaski z Lost Chicken Creek. „Przez wiele lat byłem ciekawy tożsamości dwóch kości śródstopia koni, które badałem w tych dwóch regionach, teraz dzięki pracy moich kolegów okazuje się, że należą do zupełnie innego rodzaju! Cieszę się ogromnie, że nosi nazwę po mnie.”
„Mieliśmy dużą przyjemność z nadania nazwy nowemu rodzajowi po naszym wybitnym koledze i współpracowniku. Nie ma innego naukowca z tak dużym dorobkiem i wpływem na paleontologię lodowcową w Kanadzie, jak Richard Harington.” – dodaje współautor artykułu Grant Zazula.
Dlaczego wcześniej znane już skamieniałości przypisywane były do rodzaju Equus?
Na to pytanie odpowiada Eric Scott, który również pracował nad skamieniałościami z Jukonu. „Morfologicznie skamieniałości Haringtonhippus nie różnią się tak bardzo od tych należących do rodzaju Equus. DNA jednak opowiada o znacząco różnej historii tych dwóch rodzajów. Imponujące w nowych odkryciach jest właśnie to, że musiało dojść do badań na poziomie molekularnym, aby móc je od siebie odróżnić.”
Oprócz Heintzmana, Shapiro, Zazula i Scotta, współautorami są Ross MacPhee z American Museum of Natural History; James Cahill, Joshua Kapp i Mathias Stiller Z uniwersytetu w Santa Cruz; Brianna McHorse z Uniwersytetu Harvarda; Matthew Wooller z University of Alaska Fairbanks; Ludovic Orlando w Muzeum Historii Naturalnej w Danii; John Southon z Uniwersytetu w Irvine; i Duane Froese z University of Alberta, Edmonton. Prace te zostały sfinansowane przez National Science Foundation oraz Fundację Gordona i Betty Moore.
Żródło:https://elifesciences.org/articles/29944, tekst: Małgorzata Zbierska
