fot. Sokaeiko/pixelio.de
Otarcia w okolicy popręgu i głowy
Aby zapobiegać wszelkiego typu otarciom, spowodowanym popręgiem, należy przede wszystkim dobrać dobry jego rozmiar do konia – najlepsze obecnie na rynku są popręgi elastyczne, łatwo dopasowujące się do sylwetki zwierzęcia, a przy tym nie wpijające się w skórę, tak jak popręgi sznurkowe. Zazwyczaj są one wyściełane – jeśli nie, istnieje możliwość dokupienia osłon na popręgi, zrobionych z różnego typu miękkich materiałów. Dodatkową zaletą takiego rozwiązania jest, że osłony te można prać, a ponadto przypisać osłonę do konia, co ze względu na higienę jest konieczne.
Popręg musi być dopasowany zarówno do typu siodła (długie popręgi skokowe i uniwersalne – dopinane pod tybinką siodła lub krótkie popręgi ujeżdżeniowe, dopinane poniżej strzemion), jak i konia – długością i szerokością. Szczególnie trudne są kucyki, które z racji budowy utrudniają dobre dopasowanie popręgu i pozostaje spore ryzyko przekrzywienia się siodła podczas jazdy.
Jednak nie wykonanie jest w przypadku popręgu najważniejsze, a sposób założenia i dopięcia. Należy pamiętać, aby popręg leżał dłoń za łokciem, opierając się na mostku. Z czasem jazdy powinien być dopięty tak, aby siodło się nie przekrzywiało oraz by nie obcierał na skutek nadmiernego tarcia. Trzeba przypominać o tym szczególnie początkującym jeźdźcom. Również należy zwrócić uwagę, aby koń nie schylał się i nie jadł, mając dopięty popręg, ponieważ grozi to zapoprężeniem.
Podobnie sprawa ma się z dopasowaniem ogłowia. Szczególnie w rekreacji często zdarzają się urazy kącików warg u koni na skutek zbyt ciasno dopasowanego wędziła. Początkujący jeźdźcy zazwyczaj dość mocno ciągną za wodze, czego skutkiem są otarcia i zranienia. Należy również skontrolować dopasowanie pasków policzkowych, nachrapnika i podgardla, aby były nie za ciasno dopięte, co może skutkować otarciami, szczególnie przy wysokich temperaturach.
