fot. bigstock
Jak koń z koniem
Jak i po co, wobec tego komunikują się konie?
Mówimy o mowie ciała, bardzo subtelnych ruchach, ale czy to wszystko?
Konie nie używają głosu. Rżenie, które znamy, jest pozostałością po nawoływaniu stada, które koń z jakichś powodów stracił z oczu. Używanie głosu do komunikacji czy w momencie bólu mogłoby dać znać drapieżnikom, gdzie jest stado. Konie do komunikacji używają więc języka ciała. Swojej postawy i napięcia mięśni. Jedynie takie sygnały wysyłają i bardzo dobrze takie sygnały odczytują. Wszyscy „naturalsi” mówią o mowie ciała, opisał ją Monty Roberts w swojej książce „Ode mnie dla Was”. Przedstawił tam język gestów i postaw, które nazwał jezykiem EQUUS.
Niezależnie jakie macie zdanie o prezentowanym tam Join-Up, to fakt, że konie komunikują się między sobą pozostaje niezaprzeczalny i każdy „naturals” czy „klasyk” musi przyznać temu rację. Każdy z nas musi zadać sobie pytanie: na ile ja chcę się świadomie komunikować z końmi?
Możemy czerpać ze zdobytej już wiedzy o języku koni i rozwijać swoje zdolności komunikacyjne albo nie zwracać na to uwagi. Niestety nawet jeżeli zignorujemy fakt komunikowania się koni, niestety nie spowoduje to, że konie przestaną do nas „mówić”.
fot. bigstock
Rozmówki w obcym języku
Jezyk Equus Monty’ego Robertsa można porównać do rozmówek w języku obcym. Zawiera instrukcję jak zachowując się w odpowiedni sposób, osiągnąć oczekiwaną reakcję posługując się porównaniem zachowania ludzi i zwierząt w określonych sytuacjach. Podobnie jak dzikie drapieżniki, tak i my –ludzie mamy swoje zachowania, które wskazują na nasz stan emocjonalny. Konie nie boją się drapieżników, tylko drapieżnych zachowań. Co to dla nas oznacza? Że w zależności od tego jak będziemy się zachowywać to konie będą inaczej reagować.
Na co zwraca uwagę język Equus?
Przede wszystkim postawa naszego ciała. Kiedy jesteśmy spięci, a nasze mięśnie napięte – koń dostaje od nas informację że jesteśmy gotowi do działania takiego jak atak lub ucieczka, w każdym razie przygotowujemy się do jakiejś „akcji”, więc koń, który jest zawsze przygotowany do unikania niebezpieczeństwa także się przygotowuje do aktywności i jest bardziej pobudzony. Trzeba pamiętać, że umysł konia nie analizuje przyczyny naszego zachowania. Nawet jeżeli powodem naszego zdenerwowania jest strach przed koniem na którym mamy jeździć, koń tego nie wie i w miarę jak my będziemy się bardziej denerwować, tak i on będzie się stresował jeszcze bardziej co w efekcie doprowadzi do wzajemnego nakręcania się i nerwów.
Nasz spokój również daje informację koniowi o tym czego może się spodziewać z naszej strony. Postawa zrelaksowana z rozluźnionymi mięśniami i lekko przygarbioną sylwetką uspokajają konia.
Postawa ciała to nie wszystko, ważne jest także prędkość i sposób naszego poruszania. Szybszy i bardziej gwałtowny sposób poruszania będzie pobudzał konia, a spokojny sposób pracy będzie spowalniał jego ruchy.
Podobnie jeżeli chodzi o gesty. Ręka z szeroko rozstawionymi palcami sprawi że koń będzie bardziej pobudzony, a rozluźniona ręka będzie działać uspokajająco na konie.
fot. bigstock
Co wobec tego możemy powiedzieć koniowi?
Brutalna prawda jest taka że w początkowej fazie naszego kontaktu z koniem nasz zasób słownictwa jest stosunkowo niewielki. I ograniczamy się do pobudzania i rozluźniania konia, w miarę jak nasza komunikacja staję się coraz płynniejsza coraz więcej zaczynamy widzieć, czuć i lepiej reagować.
Możemy sobie wyobrazić, że konie są jak osoba mówiąca językiem obcym. Fakt, że osoba mówi w niezrozumiałym dla nas języku nie znaczy że nie mówi nic istotnego. Jeżeli będziemy chcieli się porozumieć z taką osobą to nie uda nam się od razu mówić płynnie w jej języku. Na początku będzie to mówienie mało płynne i niepewne, zawierające tylko podstawowe słownictwo, ale z czasem nabierzemy płynności i poszerzymy zakres słów którymi się posługujemy.
Nasz ekspert: Maciej Łuczyński
