Na zdjęciu Sanneke Rothenberger.
Zdj. FEI/ DigiShotsDresaż – czyli ujeżdżenie (fr. dressage – tresura) jest to dyscyplina jeździecka, polegająca na wykonywaniu przez parę, koń i jeździec, serii figur na arenie (czworoboku). Dresaż jest dyscypliną olimpijską, a także jedną z prób podczas WKKW. Ujeżdżenie nazywane jest dyscypliną podstawową ze względu na to, że jego znajomość jest konieczna do uprawiania każdej innej dyscypliny jeździectwa. Celem ujeżdżenia jest rozwój naturalnych możliwości i zdolności konia, jego równowagi, elastyczności ruchów i chęci współpracy z jeźdźcem.
Dresaż jest jedyną dyscyplina jeździecką, która stanowi część Igrzysk Paraolimpijskich. Od 2006 roku ujeżdżenie dla osób niepełnosprawnych jest regulowany przez FEI.
Dresaż – klasy
Konkursy dresażu przeprowadzane są zarówno w skali międzynarodowej i krajowej. Krajowe konkursy dzieli się według stopnia trudności na klasy od najłatwiejszej L przez P, N, C, CC i najtrudniejszą CS. W każdej z klas obowiązują określone programy ujeżdżeniowe, w których opisane są obowiązkowe ruchy jakie zawodnik i koń muszą wykonać. Zawody organizowane na poziomie mistrzostw świata, kontynentu i Igrzysk Olimpijskich rozgrywane są w formie Grand Prix, Grand Prix Special i Grand Prix Kur, w czasie którego zawodnicy wykonują program dowolny do muzyki.
W każdej klasie para koń-jeździec musi zaprezentować wszystkie chody (stęp, kłus, galop), płynne przejścia między nimi, zmiany tempa oraz figury takie jak: ciąg, lotna zmiana nogi, pasaż, piaff, piruet.
Konkursy oceniane są przez sędziów (od trzech do pięciu) w skali 10 punktowej za każdy ruch. Ocena końcowa jest zsumowana za wszystkie ruchy i podawana w procentach
Czworobok
Czworobok, na którym rozgrywane są zawody zazwyczaj jest piaszczysty (czasem trawiasty) o wymiarach 20×40 m w przypadku niższych klas oraz 20×60 m w wyższych klasach. Oznaczony jest on 12 tablicami z literami umieszczonymi na szrankach.
Przepisy
Przepisy określają również strój zawodnika i rząd konia. W niższej rangi zawodach strój składa się obowiązkowo z czarnego lub granatowego fraka lub marynarki, cylindra lub kasku (obowiązkowego dla juniorów), białych lub kremowych bryczesów, plastronu lub krawata, rękawiczek, długich butów i ostróg. Dla konia obowiązuje kiełznanie wędzidłowe lub bezwędzidłowe (w klasie LL), w wyższych klasach kiełznanie munsztukowe. Obowiązuje również siodło ujeżdżniowe, a używanie bata (ujeżdżeniowego do 120 cm) dozwolone jest tylko na zawodach krajowych. Nie wolno stosować wytoków, napierśników, ochraniaczy czy bandaży. Koń musi być czysty i zadbany a grzywa zapleciona.
