Reckless, inny koń zasłużony podczas I wojny światowej, z Josephem Lathamem. Fot. Wikimedia Commons
Historia Blackiego
Konie były często angażowane podczas I wojny światowej. Obliczono, że w wyniku ran, chorób lub głodu w te cztery lata mogło paść nawet osiem milionów koni. Ich historia została szeroko przedstawiona w znanej powieści War Horse pióra Michaela Morpugo, która w 2011 została zekranizowana przez Stevena Spielberga. Film nosił tytuł “Czas Wojny”.
Uznaje się, ze Blackie urodził się w 1905 roku i służył w 275-tej Brigade Royal Field Artillery ‘A’ Battery 55-tej Dywizji Lancashire podczas I wojny światowej. Należał do Leonarda Comer Walla, który był poetą wojennym z Kirby. Leonard życzył sobie, że jeśli nie uda mu się przeżyć wojny, to chciałby, aby jego wierny koń został pochowany wraz z jego medalami i odznaczeniami.
Porucznik Wall zmarł w bitwie pod Ypres w czerwcu 1917 roku w wieku 20 lat, dosiadając właśnie Blackiego. Koń także nie wyszedł z bitwy bez szwanku, jednak udało mu się przeżyć i służył na froncie zachodnim do samego końca wojny.
Matka porucznika Walla, Kate, sprowadziła konia po wojnie do Wielkiej Brytanii, a był on jednym z niewielu wierzchowców, które wróciły do swoich domów. Pani Wall wydzierżawiła konia do Territorial Riding School w Liverpoolu. W 1930 roku Blackie przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Horses’ Rest w Halewood, gdzie został aż do śmierci. Miał wówczas aż 37 lat! Blackie padł w grudniu 1942 roku.
