Podczas leczenia ochwatu często stosuje się przycięcie przedniej części kopyta. Zmienia to rozłożenie ciężaru konia i ogranicza rotację kości kopytowej /fot. Martyna Chmiel
Co dokładnie się dzieje?
Ochwat to zapalenie tworzywa kopytowego. Mówiąc prościej tkanki znajdującej się pomiędzy rogiem kopytowym a kością kopytową. Rozwijający się w tym miejscu stan zapalny i gromadzący się wysięk, mogą doprowadzić do oderwania się tworzywa kopytowego i uszkodzenia mechanizmu utrzymującego kość kopytową we właściwym miejscu(aparat zawieszający). U koni funkcję tą pełnią ścięgno prostownika wspólnego palca oraz ścięgno zginacza głębokiego palca, które to struktury dzięki przeciwstawnemu działaniu zamieniają nacisk na kość kopytową na siły ciągnące. Jeśli dojdzie do utraty funkcji ochronnej przed uciskiem ciężaru ciała na kość kopytową, to konsekwencją tego będzie obniżenie kości kopytowej i jej rotacja( co widoczne jest na zdjęciach RTG), a nawet przebicie podeszwy i zakażenie kości kopytowej, a nawet zzucie puszki kopytowej. Dzięki badaniu RTG kopyta, możliwe jest określenie stopnia rotacji i obniżenia kości kopytowej. Zdjęcie RTG należy wykonać w pierwszych 24-48 godzinach od zauważenia objawów choroby.
W przypadkach, gdy fachowa pomoc nie przyjdzie w ciągu 48 godzin od wystąpienia pierwszych objawów choroby, ochwat przechodzi w fazę przewlekłą, której przebieg zależy od nasilenia choroby. W wyjątkowo ciężkich przypadkach może dojść do całkowitego obumarcia struktur utrzymujących prawidłową pozycję kości kopytowej w ramach kopyta (wspomniany już aparat zawieszający) i wytworzenia się w to miejsce nowych tkanek. Charakterystyczne dla ochwatu przewlekłego jest powstanie tzw. odwróconych pierścieni ochwatowych na kopycie. Kopyto nigdy nie odzyskuje już swojej pierwotnej konstrukcji i sprawności. W niektórych przypadkach może dojść do trwałego upośledzenia możliwości poruszania się konia. Niestety, ochwat jest też chorobą nawracającą, dlatego podczas leczenia należy przede wszystkim zwrócić uwagę na usunięcie przyczyn choroby.
Ochwat może mieć bardzo różne przyczyny, zarówno wewnętrzne, związane z funkcjonowaniem organizmu konia,jak i zewnętrzne. Do tych pierwszych należą wszelkiego rodzaju problemy z przemianą materii (także choroby na tym podłożu), zbyt duża ilość paszy treściwej i węglowodanów w diecie, zbyt gwałtowna zmiana paszy, stres, powikłania poporodowe(zatrzymanie łożyska, któremu towarzyszy gwałtowny wzrost temperatury , a nawet biegunka) , zapalenie jelita, może również rozwinąć się jako następstwo chorób zakaźnych.Warto wspomnieć o tym, że ochwat toksyczny wywołuje spożycie cisu. Przyczyny zewnętrzne to np. długotrwałe nieprawidłowe werkowanie, praca na zbyt twardym podłożu. Ochwat przeciążeniowy może rozwinąć się w pierwotnie zdrowym kopycie na skutek jego nadmiernego obciążenia gdy koń oszczędza drugą kończynę ( na skutek procesu chorobowego, bólu w tejże nodze) Ochwat miewa też podłoże hormonalne jako jeden z elementów towarzyszących chorobie Cushinga.
