fot. PixabayZdarza się, że konie częściowo tracą wzrok. Spotykamy też konie, które z różnych przyczyn mają usunięte jedno z oczu. To nie jest wyrok dla takiego wierzchowca, przy odpowiednim podejściu i opiece jest on w stanie zaadaptować się do nowych warunków.
Opieka nad niedowidzącym koniem
Konie, które nagle straciły wzrok, mogą na początku być płochliwe i bardziej niespokojne, jednak przy ostrożnym obchodzeniu się z nimi wkrótce dostosowują się do nowego stylu życia.
Jednak ocena zachowania konia, jego zdolność poruszania się i badanie samych oczu pozwala nam oszacować, czy koń widzi wystarczająco dużo, aby być bezpiecznym, zarówno jako towarzysz, jak i wierzchowiec podczas treningu.
To, jak koń poradzi sobie z utratą wzroku, jest dużym problemem dla właścicieli. Niektóre konie tracą wzrok z biegiem lat i jeśli są trzymane w przyjaznym otoczeniu ze spokojnymi towarzyszami, mogą sobie bardzo dobrze radzić.
Rutynowe badania pomogą zawczasu zauważyć problem, ale dzięki temu też będziemy wiedzieli, że musimy skonsultować się ze specjalistą i podjąć odpowiednie kroki na co dzień, aby ułatwić naszemu koniowi życie.
fot. Pixabay
Warto, żeby żłób i woda były dostępne przy ścianie, wzdłuż której łatwiej będzie mu je zlokalizować. Chociaż od tych praktyk się odchodzi, często są zakazane na zawodach, unikaj przycinania włosów w czuciowych, które będą koniowi bardzo pomocne w rozpoznaniu swojego otoczenia.
Zwróć uwagę na to w jakich warunkach koń przebywa. Postaraj się zabezpieczyć wszystkie elementy mogące stanowić zagrożenie, stosuj bezpieczne zamki, bramy itp.
Na padoku i podczas treningu warto zapewnić takiemu koniowi spokojnego towarzysza. Niektórzy takiemu końskiemu przyjacielowi przyczepiają np. dzwonek, dzięki czemu niedowidzący koń może go łatwiej zlokalizować i podążać za nim. Jednak unikaj treningów czy spacerów w hałaśliwych i wietrznych warunkach, niektóre nawet dobrze widzące konie w takich warunkach bywają bardziej płochliwe.
Warto trzymać się schematów, rutyny i dobrze znanego środowiska, w którym taki koń będzie czuł się z czasem zdecydowanie pewniej. Warto powiadomić innych w jakim stanie jest Twój wierzchowiec, aby zachowali większą ostrożność.
Wykorzystuj swój głos i dotyk podczas treningów i poruszania się po stajni, twoja mowa ciała, szczególnie w siodle ma wciąż ogromne znaczenie.
