Fot. Dominika Frej
2. Trzy uderzenia
Zamiast regularnych dwóch uderzeń kopyt o ziemię, słychać trzy nieregularne uderzenia. Kłus jest chodem dwutaktowym, co oznacza, że każda jego sekwencja składa się ze stawianej razem przekątnej pary nóg: lewa przednia noga podnosi się z ziemi i opada równocześnie z prawą tylną, prawa przednia z lewą tylną. Pomiędzy jedną a drugą przekątną jest niewielka faza zawieszenia, w której wszystkie cztery nogi są w powietrzu. Koń „przeskakuje ” z jednej pary nóg na drugą. Problem trzech uderzeń zamiast dwóch pojawia się z dwóch możliwych powiązanych ze sobą powodów. Po pierwsze, być może Twój koń większość swojego ciężaru niesie na przodzie ciała, zamiast na zadzie. Inną przyczyną trzech uderzeń kopyt w kłusie jest leniwe powłóczenie nogami.
W obu przypadkach należy zadbać o odciążenie łopatek konia i przeniesienie środka ciężkości na zad, oraz uaktywnienie zadnich nóg. Ćwiczeniem są wszelkiego rodzaju przejścia, np. kilkukrotne wydłużanie i skracanie wykroku w kłusie, a także częste przejścia między chodami w górę i w dół, czyli od wolniejszych chodów do szybszych i odwrotnie.
Aby odciążyć łopatkę szczególnie cenne są przejścia kłus – stój – kłus, oczywiście wykonane w sposób prawidłowy, czyli z zaangażowanym grzbietem i podstawionym głęboko pod kłodę zadem. Pamiętać należy, że każde przejście ma wysoką wartość szkoleniową pod warunkiem prawidłowego wykonania. Nie każdy koń gotowy jest do wykonania każdego przejścia. Należy wprowadzać je stopniowo i w sposób powtarzalny, aby wyrobić koniowi odpowiednie schematy użycia ciała.
