6 typów trenerów jeździectwa! Rozpoznajesz ich…?

Każdy, kto chce się rozwijać jeździecko wie, że najlepiej robić to pod okiem doświadczonego trenera. Jak każdy jeździec wie, są różne typy trenerów jeździectwa. Oto kilka najpopularniejszych!

Typy trenerów jeździectwa!

1. Kumpel – chodzisz z nim na frytki do McDonalda po treningu i zna wszystkie twoje rozterki towarzysko-miłosne. Robicie sobie prezenty na święta i urodziny oraz wszystkie ważne i mniej ważne okazje. Dodatkowo kiedy cię nie ma bez problemu weźmie twojego konia, pośpiewa mu do snu i utuli jego samotne serduszko. Taka relacja ma jednak drugie dno. Mao kto tak jak wy kłóci się na treningach.
2. Żandarm – wszystko musi być po jego myśli. Nie toleruje spóźnień, brudnego sprzętu, i słomy w ogonie. Gdy siodłasz konia czujesz gorący oddech żandarma na plecach. Gdy tylko zauważy niechciane źdźbło, natychmiast każe ci robić karny kłus anglezowany bez strzemion. Jest nieczuły na jęki i głuchy na prośby. Jedyne co go interesuje, to wykonanie ustalonego harmonogramu treningowego. Z tobą lub bez ciebie.
3. Wielki nieobecny – niby z kimś trenujesz, ale właściwie widzisz go raz na kwartał, bo nigdy nie ma czasu. Żadne z waszych ustaleń dotyczących terminów tak naprawdę nie mają mocy wiążącej, bo ostatecznie i tak ulegają zmianie w ostatniej chwili. To trener, który jest, ale jakoby go nie było. Właściwie od dłuższego czasu chciałbyś z nim o tym porozmawiać. Ale jakoś nie ma ku temu okazji.
4. Gwiazda jeździectwa – gdy tylko pojawia się na horyzoncie, jeźdźcy i konie wstrzymują oddech. Jego nazwisko jest znane na większości parkurów i czworoboków i z reguły może pochwalić się zastępem sławnych podopiecznych. Każdy, kto chociaż może otrzeć się o jego osobę uważa siebie za szczęściarza. Kiedy prowadzi treningi zawsze jest tłoczno, bo inni jeźdźcy w tym samym czasie starają się udawać, że wcale nie są tu po to, by podsłuchiwać jego wskazówek.
   

   Tłumy gapiów? Oto Gwiazda Jeździectwa! /fot. pixabay

5. Tradycjonalista– wie wszystko i o wszystkim i nie da sobie niczego przetłumaczyć – nawet jeżeli jego teorie pochodzą z ubiegłego stulecia. Jest przekonany, że kiedyś było lepiej i tego się trzyma. Po treningu dalej każe rozcierać konia słomą i najchętniej pod każde siodło pakowałby filcowy koc. Gardzi nowinkami i nieufnie podchodzi do wszystkiego, co nie ma mniej niż 20 lat.
6. Król śniegu – swoja aprobatę (rzadziej) lub dezaprobatę (częściej) wyraża pojedynczymi mruknięciami lub chrząknięciami. Trudno wydusić z niego coś więcej, niż góra dwa lakoniczne zdania – zawsze wypowiadane tym samym beznamiętnym tonem. Trudno z niego cokolwiek wyczytać. Z reguł pokrywa ją gruba warstwa obojętności. Praktycznie nie używa mięśni twarzy, a jego mimika ogranicza się do ironicznego podnoszenia brwi.

To jak… rozpoznajesz?

Tekst: Judyta Ozimkowska