fot. Dominika Frej
Ustawienie na pomocach – tylko na koniu, który jest prawidłowo oparty na ręce jeźdźca oraz zna i respektuje działanie łydki, można przejechać parkur po optymalnej trasie. Na pewno każdy jeździec, który miał okazję chociaż raz w życiu przejechać cały parkur, zdaje sobie sprawę, jak ważny jest rysunek przejazdu. Wiele błędów wynika z niewłaściwego przejechania zakrętu. Na przykład konie, które wypadają w zakręcie łopatką, będą miały większą tendencję do wyłamań oraz „spływania” z przeszkody. Natomiast konie, które wpadają do środka zakrętu, mogą częściej zatrzymywać się przed przeszkodą, lub robić zrzutki, co jest wynikiem nieplanowanego skrócenia najazdu na przeszkodę, a w efekcie zbyt bliskiego miejsca odskoku. Tak samo jak w przypadku rozluźnienia, dostępnych ćwiczeń jest bardzo wiele i należy je dobrać do konkretnej pary koń – jeździec. Ćwiczeniem, które jednak warto wykonywać, jest powiększanie i zmniejszanie koła zarówno w kłusie jak i w galopie. Przy zawężaniu koła pamiętaj, aby koń stopniowo zmniejszał jego średnicę odpowiadając na działanie zewnętrznych pomocy jeźdźca. Natomiast zwiększając koło powinieneś używać głównie wewnętrznej łydki. Przypilnuj, aby koń nie wypadał łopatką na zewnątrz, tylko równomiernie powiększał koło. Kolejnym polecanym przeze mnie ćwiczeniem jest łopatka do wewnątrz. Pamiętaj, że koń powinien zgiąć się wokół wewnętrznej łydki jeźdźca, a nie tylko wygiąć szyję do wewnątrz. Prawidłowa łopatka do wewnątrz wykonywana jest na trzech śladach, czyli wewnętrzne tylne kopyto powinno trafić w ślad zewnętrznego przedniego.
