Wiosna to także w stajni czas na wiosenne porządki. Pastwiska zielenieją świeżą trawą. Jak zadbać, żeby wypuszczenie na nią koni odbyło się bezpiecznie i bez groźnych konsekwencji? Dowiesz się z naszego tekstu!

Wiosenne porządki na pastwisku

Wiosna nareszcie nadeszła, a z nią wiosenne porządki wokół oraz na terenie  stajni.

Każdy szanujący się właściciel ośrodka musi w tym okresie pomyśleć nad przygotowaniem do sezonu pastwiskowego.

Bezpieczna łąka

W pierwszej kolejności należy zadbać o czystość terenu, na który zostaną wypuszczone konie. Przede wszystkim należy sprawdzić, czy nie ma na nim przedmiotów, które potencjalnie mogą spowodować urazy u konia. Często w okresie wiosennym na pastwisku można znaleźć ostre kawałki szkieł, puszki czy metalowe części. Wszystkie tego typu przedmioty należy usunąć z pastwiska przed wypuszczeniem koni.

Ważnym elementem dbałości o higienę wybiegu jest usuwanie końskich odchodów po sezonie pastwiskowym. W przypadku stajni dysponujących dużymi łąkami jest to często niewykonalne, warto jednak postarać się jak najbardziej zbliżyć do tego ideału. Dzięki temu zmniejsza się inwazja jaj pasożytów w glebie na danym terenie i poprawia się jakość odrastającej trawy. Dodatkowo powszechnie znana jest ponadto niechęć koni do jedzenia trawy, na której nagromadziła się duża ilość końskich odchodów. Oczywiście pozostawione na pastwisku odchody zwierzęce stanowią nawóz dla roślin wchodzących w skład runi. Jest to argument przytaczany  przez wielu właścicieli stajni z pastwiskami. Zapewne jak najbardziej właściwy.

W takim przypadku dobierając trawy na pastwisko wybiera się często rośliny odporne na udeptywanie, podgryzanie, szybko odrastające, ale też dobrze znoszące pozostawione po zwierzętach odchody.

Kolejnym ważnym elementem przygotowania pastwiska pod wypas na nim koni jest dbałość  o stan ogrodzeń. Dotyczy to zarówno terenów ogrodzonych pastuchem elektrycznym, jak i ogrodzeń stałych. Pomijając oczywisty problem związany z ucieczką koni poza teren pastwiska, uszkodzone ogrodzenie stanowi poważne zagrożenie dla ich zdrowia. Konie mogą zaplątać się w porwany pastuch lub ciężko zranić w wyniku kontaktu ze złamaną belką ogrodzenia czy wystającym gwoździem.

Równie istotne co zabiegi wspomniane wyżej jest sprawdzenie czy nie pojawiły się doły, dołki  w ziemi czy też nie wystają części połamanych drzewek czy krzewów, mogące prowadzić do rozmaitych urazów. Warto sprawdzić, czy drzewa – o ile rosną na pastwisku – nie mają niskich, ostrych gałęzi, o które konie mogłyby zranić się podczas zabawy.

Na zielonej trawce

 Dla właściciela zajmującego się przygotowaniem pastwiska pod użytkowanie przez zwierzęta bardzo istotny jest skład runi, który powinien być ustalony indywidualnie dla danego obszaru. Po pierwsze rośliny, które zwierzęta zjadają najchętniej, po drugie te, które dają duży plon.

Oczywiście dostępne są specjalne mieszanki traw dla koni, jednak w praktyce niewielu właścicieli stajni stać na zasianie dosyć znacznych z reguły obszarów łąk od podstaw. Dlatego też najczęściej wykonuje się tak zwane wsiewki tych gatunków, które są przeznaczone dla koni. Przyjmuje się, że w składzie TUZ (trwałe użytki zielone) ilość ziół nie powinna przekraczać 10 %. Jeśli jest ich więcej, mamy już do czynienia z zachwaszczeniem pastwiska. Jeżeli mamy 40 % chwastów na pastwisku (najbardziej uciążliwe chwasty to perz i śmiałek darniowy), musimy zastosować na darń o wysokości powyżej 10 cm. herbicydy. W tym przypadku dopiero po odpowiednim przygotowaniu gleby można wysiać nasiona traw, najlepiej z mieszanką roślin motylkowatych.

Dodatkowym zabiegiem jest podsiew  wykonywany wczesną wiosną (ten zabieg mija się jednak z celem na bardzo zaniedbanych pastwiskach porośniętych łurzycami czy krzewami).

W przypadku bardzo zaniedbanych pastwisk podsiew nie zdaje rezultatu, dlatego też należy zastosować pełną uprawę od nowa, 

Jeśli mamy do czynienia z pastwiskiem, na którym przeważają mało wartościowe trawy  czy chwasty, wtedy powinniśmy odnowić cały porost roślinny. Jednym ze sposobów jest intensywne nawożenie bez naruszenia pierwotnej runi. Można też zastosować tak zwany podsiew określonych roślin, ale po wcześniejszym zlikwidowaniu małowartościowej roślinności.

Jeśli decydujemy się na samo nawożeni,e to należy wziąć pod uwagę klasę gleby, jej żyzność oraz pH. Takie intensywne stosowanie mieszanek mineralnych, a zwłaszcza mineralno-organicznych, powoduje bardzo szybki porost roślinności.

Nawożąc pastwisko, nawóz np. azotowy dzieli się na 5 dawek  po 40-50 kg/ha N (najlepiej sprawdza się tutaj saletrzak dolomitowy, który oprócz 27 % N zawiera dodatkowo 6% CaO oraz 3% MgO).

fot. Pixabay

Wapnowanie

 Aby nasi podopieczni przez cały sezon mogli cieszyć się soczystą, zieloną trawą, właściciel stajni posiadającej pastwiska powinien pamiętać o jego wapnowaniu. Zabieg ten powinien być stosowany regularnie, gdyż intensywne użytkowanie pastwisk powoduje ich zakwaszenie.

Nie daje ono tak spektakularnych efektów (szybki porost trawy) jak nawożenie, ale ma istotny wpływ na żyzność gleby, a w dalszym efekcie więc także na porost trawy.

Bezpieczne pastwiska porośnięte piękną, zieloną, bujną trawą są niezbędne dla zapewnienia odpowiedniego komfortu życia konia. Ich prawidłowe utrzymanie jest warunkiem zdrowia i bezpieczeństwa wierzchowców. Dlatego warto poświęcić czas na upewnienie się, że wszystko jest w porządku, aby potem móc z przyjemnością obserwować beztroskie konie korzystające z uroków zadbanego pastwiska.

Lista kontrolna:

Zanim wypuścisz konia na łąkę sprawdź:

1. Ogrodzenie
2. Podłoże pod kątem dziur, wystających korzeni i ostrych przedmiotów
3. Drzewa pod kątem gałęzi

Nie tylko pastwisko

Także ujeżdżalnia, która nie była użytkowana w sezonie halowym, może potrzebować odświeżenia.

1. Odśwież swoje przeszkody Sprawdź, czy zimowa aura nie spowodowała, że drągi potrzebują malowania, czy nie zaginęły kłódki i czy stojaki są całe i bezpieczne.
2. Przegląd czworoboku Czy szranki i literki są w całości? Czy nie wymagają malowania lub napraw?
3. Sprawdź podłoże Czy nie pojawiły się na nim dziury, przedmioty, których nie powinno tam być lub inne niespodzianki?

  Nasz ekspert: Lek. wet. Anna Małoszyc