Jak komentują badania naukowcy?
„Te badania miały na celu pogłębienie wiedzy na temat chorób i rozwoju problemów kostnych u koni wyścigowych, tak aby można było opracować strategie treningowe, które zmniejszą ryzyko odniesienia obrażeń. Znajomość częstości występowania zmęczenia kości jest pomocna w zrozumieniu jej znaczenia.”
Powiedzieli, że niewielka liczba mikrozłamań w kości podchrzęstnej może mieć ograniczone znaczenie u koni wyścigowych. “Jednak nagromadzenie liczby mikrozłamań u koni może mieć poważne skutki”.
Nie wiadomym jest wciąż ile musi nagromadzić się mikrozłamań zanim dojdzie do poważniejszych konsekwencji. Z informacji uzyskanych od opiekunów i trenerów koni wynikało, że konie osiągały dobre wyniki na wyścigach i nie wykazywały żadnych oznak problemów z poruszaniem, czy kulawizny przynajmniej kilka tygodni przed tym, jak konie musiały zostać uśpione. Większość metod wykrywania kulawizny polegała na wykrywaniu nierówności w chodzie, aby zidentyfikować ból kończyny. Symetryczne rozłożenie zmian, jakie powstaje w przypadku Osteochondromy powoduje, że jest ona trudna do zdiagnozowania.
W zespole Bani Hassana byli także Michiko Mirams, Eleanor Mackiea and Robert Chris Whitton. Badania zostały wsparte przez Rural Industries Research and Development Corporation oraz Uniwersytetu w Melbourne.
Źródło: Prevalence of subchondral bone pathological changes in the distal metacarpi/metatarsi of racing Thoroughbred horses. Bani Hassan E, Mirams M, Mackie EJ, Whitton RC. Tekst: Małgorzata Zbierska