Pompeje to nie wątpliwie wyjątkowe miejsce dla archeologów. Chociaż wielkiego odkrycia dokonano już w XVII wieku, a od połowy XVIII prowadzone są na tym terenie badania archeologiczne, wciąż pozostało wiele do odkrycia. 24 grudnia na stronie Parku Archeologiczne opublikowano informację o odkopaniu w pompejańskiej stajni pozostałości konia.
Odkrycie w Pompejach
Koń wraz ze sprzętem został odkryty w przy willowych stajniach, w mieście, które w 79 r. n.e. zostały pochowane pod ziemią za sprawą wybuchu Wezuwiusz. Willę i budynki gospodarcze odkryto w północnej części, poza murami oficjalnego stanowiska archeologicznego w Pompejach, które znajduje się w pobliżu dzisiejszego Neapolu we Włoszech.
Prace zostały podjęte z powodu obaw związanych z nielegalną działalnością wokół stanowisk archeologicznych poza murami Parku Archeologicznego w Pompejach. Wykopaliska ujawniły szereg obszarów usług związanych z dużą podmiejską willą – Civita Giuliana, którą pracownicy opisali jako wyjątkowo dobrze zachowaną.
W stajni znajdował się koń tak dobrze zachowany, że można było wykonać odlew. Prace pomogły już wcześniej zidentyfikować szczątki dwóch koni – w dużej mierze nietkniętych i częściowych szczątków dwóch. Nowo odkryty miał na sobie siodło i ogłowie wojskowe, w tym żelazne wędzidło. Pełne osiodłanie może wskazywać na nadzieję, że właściciel jeszcze zdąży uciec. Znaleziono również pozostałości drewnianej konstrukcji siodła. Ślady ornamentów oraz włókien roślinnych sugerują, że koń miał na sobie ówczesny czaprak lub derkę. Koń miał u boku również torbę lub jakiegoś rodzaju pakunek.
Massimo Osanna dyrektor generalny dodaje, że trzy dobrze zachowane konie musiały należeć do szlachetnej rasy, mogły służyć również jako zwierzęta „wystawowe”, były wysokie.
Według urzędników brakujące elementy rzędu mogły zostać skradzione. Wykopaliska potwierdzają, że nieruchomość była wyjątkową posiadłością. Pokoje w willi były bogato zdobione freskami i dobrze umeblowane. Były tam okazałe, pochyłe tarasy z widokiem na Zatokę Neapolitańską i Capri. Możliwe, że własność należała do wysokiej rangi rzymskiego oficera wojskowego.
Obszar został wykopany na początku 1900 roku, ale później ponownie pochowany. Archeolodzy nigdy nie zbadali willi i jej okolic w tamtym czasie.
Park utworzył fundusz w celu zbierania pieniędzy na wykup terenów przygranicznych wykopaliskom i na dalsze badania. Ostatecznie ten obszar również miałby być udostępniony zwiedzającym. Badania terenowe prowadziła Paola Serenella Scala.
Więcej informacji możecie znaleźć na stronie Parku TUTAJ